21-06-2025 10:02 Cor
Hij vindt zich een atypische triatleet. ‘Ik gebruik géén sporthorloge en hartslagmeter meer. Het batterijtje van mijn fietscomputer is leeg, en dat vind ik eigenlijk wel prima. Ook gebruik ik géén schema’s, doe gewoon waar ik op dat moment zin in heb. Trainen omdat dat lekker is, niet om te presteren. Zonder muziek op, lekker mindful. En toch; de ochtend voor de start ben ik niet te genieten van de zenuwen. Nog steeds na al die jaren! Chagrijnig en vaak naar de WC moeten…’
André van der Ploeg is 49 jaar geboren en getogen in Breezand, maar woont nu al meer dan 20 jaar in Anna Paulowna. Sinds 5 jaar werkt hij voor Vattenfall, als site manager van het hele grote windpark in de Wieringermeer. (van al die rode lampjes). Hij is getrouwd met Petra Elbertsen en hebben samen Art (12), Suus (10) en Rosa (8). ‘Petra en ik hebben elkaar in 2002 leren kennen via Oude Veer. Daar trainden we allebei bij de triathlon afdeling, en dat doen we ruim 20 jaar later allebei nog steeds. Net als Petra’s broers, vader en schoonzus’.
Als jochie op de basisschool deed hij aan kunstzwemmen bij Inge Biemans en Yvonne Beelen. Als enige knul tussen de meiden. ‘Vanaf mijn 14e ben ik gaan wedstrijdzwemmen bij Bertus Woutering tot aan mijn 22e, toen ben ik bij triathlon gegaan. Alles bij elkaar ben ik dus al meer dan 30 jaar lid van zwemvereniging Oude Veer. Als je mijn zwemles daar bij optelt kom ik al meer dan 40 jaar bijna wekelijks in Den Krieck.
Hoe gaat het met: Prima, blij dat ik me gezond en vitaal voel. Met een gezin van drie kinderen op de basisschool en een full time baan is het lekker druk. Toch lukt het me om bijna iedere dag te sporten. Dat moet ook wel, want voor mijn werk zit ik de hele dag achter het scherm, dus bewegen in belangrijk.
Kwartje triathlon: Ik heb het nooit goed bijgehouden, maar ik denk dat de eerste keer Kwartje een jaar of 25 geleden zal zijn geweest. Vaak individueel en een paar keer als zwemmer in een trio, o.a. met Theo van Graven en Dirk Abbink, en in 2023 met Robert Smit en Linda Hollander. Dit jaar wil ik het weer individueel gaan proberen. Maar het is wel eens lastig gemotiveerd te blijven als je merkt dat je ieder jaar een paar minuten langzamer bent dan het jaar ervoor…
Andere prestaties: Ik meen dat mijn snelste tijd op het Kwartje 2:12 is geweest, maar dat is al even geleden. Trots ben ik op het volbrengen van de Drie Sluisentocht in 2019; 15 km aan één stuk, zo’n 4,5 uur je hoofd in het water. Mijn manier van mediteren. Ook in herinner ik me nog dat in 2019 het kwartje een run-bike-run werd. Het water was afgekeurd door blauwalg. Knap dat de organisatie kon omschakelen. Leuk, omdat het bijzonder en eenmalig was maar ook afzien want het was toen blaf heet.
Zwakke/sterke punten: Zwemmen gaat mij het beste af. In het verleden wel gelukt om bij de eerste 10 of 15 zwemmers uit het water te komen. Met hardlopen is het nooit wat geworden. Ik heb er geen hekel aan, maar het gaat gewoon niet zo snel bij mij.
Ziet tegenop: De zwemstart is altijd een wasmachine, daarom start ik altijd helemaal aan de buitenkant, lekker mijn eigen tempo tot aan de eerste boei. Daar wordt het dan toch weer dringen en duwen. Dan kun je nog zo’n geoefende zwemmer zijn, maar door de adrenaline kom ik dan vaak heel hoog in mijn ademhaling, en moet ik meestal even schoolslag zwemmen om dat te laten zakken. Dat is zonde, want dat kost veel tijd.
De eerste kilometer hardlopen voelt altijd heel vreemd aan je benen, zo na het fietsen. Daarna kom je er wel weer in, maar dan de laatste 2 of 3 kilometer worden toch weer erg zwaar. Vooral als het warm is kun je behoorlijk kapot gaan.
Streven: Fit blijven en genieten als je lichaam als een gesmeerde machine werkt. Het is lang niet iedereen gegeven om zo’n inspanning te kunnen leveren. Daar ben ik dankbaar voor. Ook kicken om te merken dat je kapot over de finish komt, maar een paar minuten later alweer aardig herstelt. Dat geeft je vertrouwen in je lichaam.
Bewondering voor: Alle 50 plussers die al decennia meedoen aan de regionale achtste en kwart triathlons, en gewoon stug doorgaan. Vaak met heel respectabele eindtijden. Connie v.d. Lee, Jenneke Satter, Natascha Binnewijzend, Willem van der Voort, Jeroen Tiebie, Luuk Bos. Daarnaast bewonder ik de trainers van zwemvereniging Oude Veer. De meesten staan al meer dan 20 jaar wekelijks langs de badrand. Het wordt voor de leden bijna vanzelfsprekend dat zij dit altijd maar gewoon blijven doen, na al die jaren, maar het in eigenlijk best bijzonder.
Andere prestaties: Ik houd van afwisseling en nieuwe sportieve ervaringen. De laatste jaren doe ik naast triathlon ook aan Fit to Fight en kracht circuit trainingen bij David Roovers. Daarnaast vind ik het leuk om af en toe aan zwem uitdaging aan te gaan, zoals Den Helder–Texel, een 100x100meter, Branderstocht in Schiedam, of Marken-Monnickendam. En aangestoken door Richard Huisman en Luuk Bos eens per jaar een swim-run in het Lauwersmeer. Oh ja, obstacle runs of mud runs zijn ook lachen!
Alternatieve sport: Fit-to-Fight, Cross fit, swim run, schaatsen, zeilen
Muziek: Mannen met gitaren: Editors, Muse, Kensington. En het betere Nederlandstalige werk: De Dijk, Acda & De Munnik, Spinvis. Verder zijn Petra en ik groot liefhebber van de Top 2000. Die staat de hele week aan, tussen kerst en oud & nieuw.
Boek: diverse over hoe we het anders kunnen aanpakken met de wereld: De Donut Economie, De meeste mensen deugen, 21 lessen voor de eenentwintigste eeuw, Het kan dus wel, Omarm de Chaos. In het Noord-Hollands dagblad wordt ik altijd vrolijk van de columns van Wouter Klootwijk.
Tv-programma: Tegenlicht en documentaires. Series geef ik helemaal niks om.
Website: nu.nl en linkedin.com
Het eerste wat ik ’s morgens doe: Fietskleren aan en bak kwark maken met muesli en banaan. Tafel dekken voor Petra en de kinderen en dan op de Fiets naar Slootdorp.
Wie of wat maakt je gelukkig: Met Petra en de kinderen op een mooie dag eten bij een strandtent. Blote voeten, zand in de haren, rode wangen. Biertje(s) en dikke vegaburger…
Waarvoor ga jij de barricade op: Nog nergens voor, maar zou ik eigenlijk wel moeten doen. Klimaat en mensenrechten en zo.
Waar steek je privé veel tijd in: Nou, naast gezin, werk en sport is er niet zo veel privé tijd meer over. Voor dat de kinderen kwamen was ik nog wel eens aan het klussen in huis, of aan het sleutelen aan mijn old timer, een Peugeot 504 uit 1970.
Waar ben jij goed in: zaken van twee kanten bekijken, zonder direct een oordeel te hebben. En ik heb wel grote voeten, maar geen lange tenen, haha!
Valkuil: Thuis voor de kinderen en ook op het werk weten dat je het goede voorbeeld moet geven, maar dat dan toch niet altijd lukt. Te lang op m’n telefoon zitten bijvoorbeeld.
Ik mis: Gelukkig nog niets en niemand. Ik heb nog geen dierbaren verloren, en iedereen om mij heen is in goede gezondheid. Weinig reden tot klagen.
Mooiste tijd: Qua triathlon is dat het samen buitenzwemmen, nog voor corona. Iedere vrijdag en zondag avond met een groepje bij het surfstrandje. Nazitten met koffie en koek, en vaak had iemand thuis wat lekkers gebakken.
Leukste eigenschap: Phoe, ik denk dat ik eigenlijk altijd wel opgewekt en vriendelijk ben.
Grootste blunder: Wij hebben talent voor het kopen van onbetrouwbare auto’s. We zijn hoofdsponsor van de lokale garage.
Irritant: Mensen die overal een mening over hebben, of een oplossing voor alle wereldproblemen. “Ze moeten gewoon …”.
Levensmotto: “Relax, we doen allemaal maar wat, joh!” (geleend van omdenken) en sinds een aantal jaar: “Later is nu!”
Tenslotte: Het Kwartje is voor mij pure nostalgie. Ik vind het super dat het parcours eigenlijk nooit echt wezenlijk veranderd is. Van mij mag het precies zo blijven. Het is super dat er nog steeds mensen zijn die de organisatie op zich willen nemen. Ook toen het een paar jaar geleden even dreigde op te drogen.
Er gaat echt veel tijd en energie in zitten. Daar mogen de deelnemers zich wel eens wat meer van bewust zijn, vind ik. Het is niet allemaal zo vanzelfsprekend als het wel eens lijkt. Het zou top zijn als de kwart op Texel weer nieuw leven ingeblazen zou worden. Met een kotter een stuk de Waddenzee op, en dan te water springen en terug naar de dijk zwemmen, om daar op je fiets te springen. Daarna hardlopen aan de buitenzijde van de dijk, met uitzicht over het Wad. Dat vond ik prachtige triatlons!
