30-08-2022 06:55 Dennis
Daags voorafgaand namen de zenuwen al toe, getuige de hoeveelheid whatsapp berichten over transponders, trisuits met of zonder mouw, 1 of 2 paar hardloop schoenen en ga maar door. Er stond namelijk een dubbele supersprint op het programma. Oftewel, 2x 1/16e triathon achter elkaar en met zijn allen tegelijk. Oftewel: 300 meter zwemmen, 10 kilometer fietsen, 2 kilometer lopen en dat tweemaal.
In de bus van chauffeur Glenn werden de horloges nog even ingesteld om deze zes onderdelen te kunnen opnemen. Verder ging het over schnitzels halen in Duitsland en of we de rol van Max als assistent official nog konden uitbuiten door de concurrentie straftijden op te leggen, of in ieder geval ze daar zenuwachtig over te maken. Max vond het prima, als hij dat coole NTB-hesje met Official maar mee naar huis mocht nemen (dat overigens niet gelukt is). Ook de doelstelling kregen we van captain Luuk mee: geniet ervan en zijn uitgangspunt was 19e of 20e. Gelukkig lag de lat dus niet al te hoog.
Extra vroeg vertrokken om de dames aan te moedigen maar om 15:45 waren we zelf aan de beurt. Vlak voor de start nog even de laatste tactiek en route bespreken (zie foto). En na de tune en schorre toeter ploegden we onszelf door de sloot met waterplanten. Tijdens het eerste fietsonderdeel leek het eerder een criterium van Klazienaveen dan een triathlon. Complete pelotons reden kop over kop over het industrieterrein. Waar Dennis met koerservaring dan weer voordeel uit kon halen, vooral in de tweede ronde, waardoor hij naar voren kon schuiven.
De wissels naar de tweede keer zwemmen was weer een uitdaging. Loopschoenen uit en racenummer af maar daar dacht niet iedereen in het team aan. Na zijn duik hing het startnummer bij Glenn op zijn enkels. Met een handige armslag hing hij de band om zijn schouder en doorrrrr. Ook Frans liep met nummer naar het water maar captain Luuk kon hem nog net waarschuwen. Dennis, Frans en Luuk zaten inmiddels dicht bij elkaar. Dennis zag zijn kans schoon om met zijn 'bommetje' de mensen van de Reddingsbrigade een nat pak te bezorgen maar moest vervolgens weer een inhaalrace doen.
Als team eindigden we kort op elkaar en als 19e van de 20 teams.
Mission accomplished dus. De schnitzel smaakte daarom uitstekend, al was het in Klazienaveen en niet in Duitsland.